· 

Boris | Weergisteren (gedicht)

Eergisteren was het weer gisteren

Uit een ballingsoord van stof

Zit ik in een stilstaande trein

Biddend tot de beschermheilige van passagiers

 

Grijs land, grijze kant, geen contant

Een teveel aan te veel

De blaar boven de hiel is ondertussen een wond

en ik sla de wielen gade

 

Dit is hoe het eruitziet

Dit is hoe het eruitziet

Om achter de schermen te zitten

Je zult verdrinken in de louteringsplek

Idem dito

 

De dagen knellen in zichzelf

Periodes van heb ik jou daar

Om het oude liedje maar te herhalen

Eergisteren was het weergisteren.

Reactie schrijven

Commentaren: 0