· 

Boris | Evil Dead II (recensie)

Op een jonge leeftijd was ik al bezig met films. Niet dat ik elke dag een film keek, maar ik heb films gezien in die tijd die ik nog steeds goed vind. Een daarvan is ‘Spider-Man’ (2002) en het vervolg daarop. Nadat ik die film zag was ik fan van de hele mythologie achter Spider-Man en kocht ik meerdere games met hem in de hoofdrol, terwijl ik nog nooit een stripboek over hem had gelezen. Dat vervaagde met de tijd, maar in mijn tienerjaren moest en zou ik ‘Evil Dead II’ (1987) zien. In geen enkele videotheek was die film te vinden (er was maar één videotheek in Tilburg, dus geen wonder). Waarom wou ik zonodig het vervolg op een film zien terwijl ik het origineel nog niet eens had gezien? Omdat de regisseur ervan, Sam Raimi, de Spider-Man films had geregisseerd. Oh, en omdat ik er op YouTube wat clips van had gezien.

 

Het plot van ‘Evil Dead II’ is redelijk simpel. Ash Williams, gespeeld door Bruce Campbell, gaat met zijn vriendin Linda op vakantie naar een verlaten hut in het bos. Ash vindt de Necronomicon, een boek dat geïnkt is in bloed en gebonden in mensenvlees. Naast het boek van de doden is er een taperecorder van een professor, die passages uit het boek voorleest. Wat zou er mis kunnen gaan?

 

Voor mij zijn horrorfilms de meest entertainende films. Niet per se de beste films op een intellectueel niveau, maar als ik een slechte film zie heb ik liever dat het een horrorfilm is dan een romantische film, laat ik het zo zeggen. En ‘Evil Dead II’ is een van de meest entertainende films die ik ooit heb gezien. De ingewanden en bloed zijn zo over de top dat het komisch wordt. Ash wordt bijna een menselijke boksbal, zoveel shit moet hij verduren. Op die momenten voelt de film aan als een ‘Three Stooges’ sketch.

 

Okay, genoeg over de komische elementen. ‘Evil Dead II’ is en blijft een horrorfilm, natuurlijk. De Necronomicon Ex-Mortis is ontleend aan de verhalen van H.P. Lovecraft, die bekend staan als kosmische horror, een subgenre waarin de mens een minuscule vlek is in het grote geheel. Ik weet niet of ‘Evil Dead II’ in dat hokje past, maar dat doet er verder niet toe. Het zichtbare kwaad in ‘Evil Dead II’ zijn zogenaamde “Deadites”, demonen die bezit nemen van stervelingen, met uiteraard wat body horror (dit is als de normale menselijke proporties van een personage veranderen). Een ding dat opvalt aan de “Deadites” en wat ze allemaal gemeen hebben: glasheldere witte ogen zonder pupillen.

 

Als je de eerste film in de ‘Evil Dead’ trilogie kijkt en het vervolg lijkt Ash wel een compleet nieuw karakter. In ‘Evil Dead’ (1987) was Ash vervangbaar, in ‘Evil Dead II’ is hij getransformeerd naar een ware protagonist. Als mensen het over de karakters in horror filmseries hebben zijn het altijd de slashers zelf, die natuurlijk de slechteriken zijn. Ash is net zo’n horroricoon als Freddy Krueger (‘A Nightmare on Elm Street’), Jason (‘Friday the 13th’) en Michael Myers (‘Halloween’). Het verschil is dat hij de goeierik is. Of zoals hij het zelf zegt in het derde deel, ‘Army of Darkness’ (1993): “Good. Bad. I’m the guy with the gun.”

 

Blijkbaar gaat Sam Raimi het vervolg van ‘Doctor Strange’ regisseren, de zoveelste schakel in de eindeloze stroom van Marvel films. Ik heb het origineel niet gezien, maar dit is de eerste keer sinds ‘Spider-Man 3’ (2007) dat ik uitkijk naar een Marvel film (‘Spider-Man: Into the Spider-Verse’ (2018) telt niet, want dat was een film uit een andere studio, die van Sony). Wie weet, misschien is het kut, het is niet alsof alles wat hij aanraakt goud is. Enfin, het is lastig in woorden uit te leggen wat de aantrekkingskracht van de ‘Evil Dead’ films is, totdat je ze zelf ziet.

Reactie schrijven

Commentaren: 0