· 

Marcus | Geluk (gedicht)

 

Een geloof in bijgeloof

 

Denkbeeldig in zelf vervullende profetie

 

Alhoewel niet in een realistische filosofie

 

Ik strooi nooit zout over mijn schouder

 

Noch zal ik afzien van ouder worden

 

Ben ook niet bang voor zwarte katten

 

die al kruisend op mijn paden tevoorschijn komen

 

Op een scheur in de stoep stappen

 

zal de rug van een moeder niet breken

 

En het getal dertien, so what!...

 

Tis gewoon een getal tussen twaalf en veertien, that's easy right?

 

Veel spiegels heb ik laten vallen en breken

 

maar ook gelijk vervangen zodra ik ging winkelen

 

Geld komt naar een jeukende handpalm

 

en ik vraag me af waar het vandaan zal komen

 

met een oud cliché dat de meesten van ons rauw wrijft:

 

Zonder ‘pech’ zou ik helemaal geen geluk hebben.

Reactie schrijven

Commentaren: 0