Ixeg Waxie # 13 · 05. maart 2022
Een geloof in bijgeloof / Denkbeeldig in zelf vervullende profetie / Alhoewel niet in een realistische filosofie / Ik strooi nooit...
Ixeg Waxie # 13 · 05. maart 2022
“We moeten deze wedstrijd winnen. Ik weet hoe hard jullie gewerkt hebben, maar we zitten in het laatste stuk: hierna is de finale.” Het meurt in de kleedkamer van FC Moria naar goedkope deodorant en oranje sportdrank. Tijdens de rust spreekt coach Rentrak de spelers van zijn team aan zoals een vader dat doet bij zijn kroost. “Momenteel is de stand 1-0 voor hen, dus hebben we nog twee punten nodig om te winnen.” Fel kijkt coach Rentrak, die sprekend lijkt op Israëlische militair Moshe...
Ixeg Waxie # 12 · 18. november 2021
“Hoe is jouw lunch?” ‘Prima.’ “Als er één ding is dat ik het meeste mis aan thuis, is het het eten. Ik moet nog steeds denken aan de karbonades die we aten op de geboortedag van Lenin. Maar ja, dat hebben ze hier niet. ‘Hm.’ “In plaats daarvan zit ik in de bergen flauwe pap met rauwe bonen te eten, op een legerkist, samen met een kameraad die niet eens instemt met mijn verhalen over het moederland.” ‘...’ “Oleg, wat is je probleem? Al de hele week is het alsof je een...
Ixeg Waxie # 11 · 31. juli 2021
In de grimmige straten van Laaghoven schudt de grond door de tremoren van een gereanimeerd lichaam. Het dorp, gesticht in 1890, grenst aan de Drunense Duinen. Met elke stap die het lichaam neemt, vernietigt het de takken op zijn pad. Half wakkere bewoners lopen naar hun ramen om te zien waar het stampende geluid vandaan komt. Het lichaam is drie meter lang, met verlengde armen en opgezwollen schouders. Als het stopt om uit een waterpoel te drinken, verzamelen wat bewoners zich om het gedrocht...
Ixeg Waxie # 10 · 13. mei 2021
“Doctorandus Harlan von Schlepper. Wat zal het zijn vandaag?” De medewerker vraagt het met een monotone en droge stem voor wat wel de 23e keer moet zijn vandaag. “Ik ben hier met mijn assistent Darko om mijn vuile was op te halen.” Het gesnurk van de assistent is door het open raam van de auto te horen. De drs. stopt een biljet in het borstzakje van de medewerker. “Het gebruikelijke, dus.” Het licht van een lantaarnpaal laat het veiligheidsvest van de medewerker glinsteren terwijl...
Ixeg Waxie # 8 · 18. december 2020
Als je langer dan twee minuten met me zou praten, merk je waarschijnlijk dat ik geen impulsieve persoon ben. Wat ik bedoel is dat ik niet graag uit mijn comfort zone kom. Dus als ik na een reeks absurdistische verhalen voor dit blad ineens met iets persoonlijks kom, is dat met een goede reden. Een goede vriend van me is dood. Een tijd geleden was ik in thuis en zag ik dat in de tuin mijn vader aan de telefoon zat. Omdat het leek alsof hij van streek was, ging ik naast hem staan om te vragen of...